جوان آنلاین: بازگشت مکس آلگری به اردوگاه روسونری، بهترین خبر برای هواداران ناامید آث‌میلان بود. آنها از مدت‌ها پیش منتظر بودند باشگاه عذر کونسیسائو را بخواهد و فکری به حال تیم کند.
پایان فصل با رتبه هشتمی و از دست دادن سهمیه لیگ‌قهرمانان برای آث‌میلان معنایی جز ناکامی ندارد. برکناری سرمربی پرتغالی و البته انتخاب بهترین گزینه برای نیمکت، مهم‌ترین اقدامی بود که باشگاه ایتالیایی برای نجات تیم انجام داد و همه منتظرند دوباره آلگری با چوب جادویی‌اش میلان را به اوج بازگرداند.
انتخاب اشتباه، برکناری درست
مرد پرتغالی هرگز نتوانست درخشش‌هایش را در ایتالیا تکرار کند. سرخیو کونسیسائو خیال می‌کرد در سری‌آ می‌تواند به‌عنوان یک مربی موفق سربلند شود ولی کار در میلان از آنچه تصورش را داشت سخت‌تر بود. او در آخرین روز سال ۲۰۲۴ جانشین پائولو فونسکایی شد که انتقاد‌های زیادی به عملکردش وارد بود. خودش انتظار داشت حداقل تا پایان قراردادش در سال ۲۰۲۶ به کارش در میلان ادامه دهد ولی نتایج ضعیف رؤیای کونسیسائو را نقش برآب کرد.
به نظر می‌رسد باشگاه از قبل فکر چنین روزی را کرده بود و در قرارداد کونسیسائو بندی وجود داشت که باشگاه بتواند در ژوئن ۲۰۲۵ بدون پرداخت غرامت عذر این مربی را بخواهد. همانطور که انتظار می‌رفت همین اتفاق افتاد و بیانیه رسمی باشگاه خیال همه را راحت کرد: «میلان و سرجیو کونسیسائو مسیر مشترک خود را ادامه نخواهند داد. باشگاه مایل است از سرجیو و اعضای کادرفنی او بابت تعهد، حرفه‌ای‌گری و فداکاری‌شان در طول ماه‌های اخیر که هدایت تیم اصلی را بر عهده داشتند، تشکر کند. خانواده میلان از مربی‌ای خداحافظی می‌کند که پنجاهمین جام تاریخ باشگاه را به دست آورد و برای او در آینده آرزوی موفقیت دارد.»
با اینکه بسیاری انتخاب کونسیسائو را اشتباه بزرگ مدیران باشگاه میلان می‌دانند، اما تنها جام فصل روسونری یعنی سوپرجام ایتالیا با هدایت همین مربی به دست آمد. در ۳۰ بازی که او روی نیمکت آث‌میلان حضور داشت، ۱۰ باخت، چهار تساوی و ۱۶ پیروزی به دست آمد و رتبه هشتمی در سری‌آ حاصل تلاش‌های کونسیسائو و شاگردانش بود. عبور از سد اینترمیلان و به چنگ آوردن سوپرکاپ، بزرگ‌ترین افتخار سرخیو در میلان به شمار می‌رود. شکست در فینال کوپا ایتالیا و باخت به بولونیا باعث شد میلان در فتح جام‌حذفی نیز ناکام بماند.
تنها گزینه
با آمدن مدیر جدید میلان، روند مذاکرات با تنها گزینه مدنظر سرعت گرفت. ایگلی تاره به نمایندگی از باشگاه برای بازگرداندن ماسیمیلیانو آلگری به میلان هر کاری توانست انجام داد. در این بین پیشنهادات ناپولی و اینترمیلان نیز کار روسونری را برای جذب این مربی سخت کرد، ولی در نهایت شرایط به نفع آث‌میلان پیش رفت و بعد از ۱۱ سال آلگری را دوباره روی نیمکت این تیم خواهیم دید. قرارداد او دو ساله است و امکان تمدید آن برای سال سوم نیز وجود دارد.
آلگری از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴ مرد اول سن‌سیرو بود و خاطرات خوشی از خود به جای گذاشت. او در این مدت یک عنوان قهرمانی سری‌آ برای میلان به ارمغان آورد. باشگاه در بیانیه خود با خوشحالی به بازگشت آلگری اشاره کرده است: «باشگاه با خوشحالی اعلام می‌کند ماسیمیلیانو آلگری به‌عنوان سرمربی تیم اول مردان منصوب شده است. باشگاه به آلگری و اعضای کادرفنی‌اش خوشامد می‌گوید و برای آنها آرزوی موفقیت دارد.»
کارنامه موفق مرد ۵۷ ساله دلیل اصلی رقابت تیم‌های ایتالیایی برای جذب او است. کالیاری اولین تجربه مربیگری آلگری بود و در سال ۲۰۱۰ به میلان پیوست. قهرمانی میلان در اولین فصل حضور آلگری به دست آمد و قهرمانی در سوپرکاپ ایتالیان نیز در فصل بعد به ارمغان آمد، ضمن‌اینکه این مربی پس از پیوستن به یوونتوس نیز عملکرد درخشانی داشت و پنج قهرمانی لیگ، دو سوپرجام ایتالیا و پنج قهرمانی جام‌حذفی با بانوی‌پیرو به دست آورد. همچنین یووه طی این مدت دو بار حضور در فینال لیگ‌قهرمانان را تجربه کرد. سرمربی جدید در دوره قبلی حضور در سن‌سیرو، طی ۱۷۸ بازی ۹۱ پیروزی به دست آورد و با ثبت آمار ۵۱ درصد برد پس از پیولی، دومین مربی برتر آث‌میلان در ۱۵ سال اخیر بوده است.
در انتظار تحول
پس از یک فصل ناکامی، آمدن آلگری امید و انگیزه را به میلان بازگردانده است و به نظر می‌رسد این مربی خوش‌فکر این‌بار نیز برنامه‌های خوبی برای متحول کردن تیم داشته باشد. بدون شک حفظ بازیکنان کلیدی، چون هرناندز، منیان و لیائو از مهم‌ترین خواسته‌های او خواهد بود. از طرفی برای پر کردن خلأ‌های تیم و برطرف کردن ضعف‌ها، احتمالاً چند بازیکن به میلان اضافه خواهند شد. از آنجا که آلگری سابقه کار در میلان را دارد، کارشناسان او را بهترین گزینه برای این تیم می‌دانند. فابیو کاپلو یکی از موافقان اوست و تأکید دارد بازگشت آلگری میلان را به اوج بازمی‌گرداند: «پیش از آنکه درباره نقل و انتقالات و تاکتیک صحبت کنیم، بیایید تمرکز را روی تأثیر فوری آلگری بگذاریم. اول از همه، از نظر ذهنیت. فصل گذشته، تیمی را دیدیم که فقط برای ۲۰ دقیقه عملکرد خوبی داشت و سپس از جریان بازی خارج می‌شد. همه به حمله علاقه داشتند، اما تعداد کمی برای بازگشت و دفاع همان تلاش را می‌کردند. این موضوع با آلگری اتفاق نخواهد افتاد؛ مربی‌ای که همیشه محیطی منسجم و تیمی با هدف و تعادل مشخص ساخته است.»
